29 września 2012 zakończyliśmy certyfikcyjne próby w locie Perkoza z długimi końcówkami skrzydeł. Celem testów było potwierdzenie spełnienia przez zmodyfikowany szybowiec SZD-54-2 wymagań przepisów CS-22 w zakresie własności lotnych (Podczęść B, punkty CS-22.21 do CS-22.255), dla konfiguracji 20 m rozpiętości skrzydeł. Wykonano około dwudziestu lotów, w czasie blisko piętnastu godzin. Proces przebiegł pomyślnie, potwierdzając założenia obliczeniowe konstruktorów i aerodynamików.
Szybowiec wejdzie do eksploatacji w takim samym zakresie użytkowania w locie jak wersja 17,5 m, co między innymi charakteryzują poniższe warunki:
Próby w locie objęły takie elementy jak:
W opinii pilota doświadczalnego i prowadzących próby, szybowiec wywiązał się z postawionych mu zadań znakomicie. Oprócz podkreślanych już wcześniej zalet użytkowych (między innymi ergonomii kabiny, lekkiego i proporcjonalnego sterowania, zwrotności i stateczności), pozytywnie wypadły próby drgań samowzbudnych (drgania mają charakter gasnący, szybowiec jest wolny od flatteru) oraz próby hamulców aerodynamicznych. Skuteczność tych ostatnich jest tak duża, że szybowiec pomimo znacznego wzrostu doskonałości, wykonuje lot nurkowy z prędkością VNE (maksymalną dopuszczalną) pod kątem ok. 50st. do poziomu (wymagania przepisu to min. 45o). Jest to wynik naprawdę bardzo dobry.
Korkociąg, chociaż stromy i połączony ze sporą startą wysokości, można zatrzymać natychmiast, a wyprowadzenie z niego jest proste i bezpieczne. Szybowiec nie ma tendencji do pogłębiania podciąganych zakrętów, ślizgu po skrzydle, czy samoczynnego przechodzenia w spiralę lub korkociąg. Pozostaje sterowny i łatwy do utrzymania w położeniu równowagi nawet na minimalnych prędkościach.
Wersja dużej doskonałości przy rozpiętości skrzydeł 20 m, to jedna z kilku możliwych konfiguracji Perkoza. W odróżnieniu od masywnych i zdecydowanie mniej zwrotnych konstrukcji zagranicznych, nasz „dwuster” może być użytkowany przez pilotów o każdym stopniu kwalifikacji lotniczych. Spełni jednocześnie oczekiwania najbardziej wymagających i ambitnych szybowników.
Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do przeprowadzenia i sfinalizowania prób, między innymi:
Szybowiec wejdzie do eksploatacji w takim samym zakresie użytkowania w locie jak wersja 17,5 m, co między innymi charakteryzują poniższe warunki:
- prędkość VNE (nigdy nieprzekraczalna): 240 km/h
- prędkość VRA (lotu w burzliwej atmosferze): 160 km/h
- prędkość VA (brutalnego sterowania): 160 km/h
- prędkość VT (holowania za samolotem): 150 km/h
- prędkość VW (wzlotu za wyciągarką): 110 km/h
- dopuszczalne współczynniki obciążenia w locie: +5,3/-2,65
- dopuszczenie do wykonywania figur akrobacji podstawowej (normalnej), z wywrotem szybkim włącznie.
- dopuszczenie do lotów chmurowych.
Próby w locie objęły takie elementy jak:
- sprawdzenie zachowania szybowca w locie na holu oraz przy starce za wyciągarką,
- wyważenie podłużne, poprzeczne i kierunkowe,
- sterowność podłużną, poprzeczną i kierunkową,
- stateczność podłużną, boczną i dynamiczną,
- przeciągnięcia i korkociągi w różnych konfiguracjach położenia środka ciężkości oraz załadowania szybowca,
- lot nurkowy i próby flatterowe,
- próby hamulców aerodynamicznych,
- akrobację w zakresie jak dla kategorii Utility.
W opinii pilota doświadczalnego i prowadzących próby, szybowiec wywiązał się z postawionych mu zadań znakomicie. Oprócz podkreślanych już wcześniej zalet użytkowych (między innymi ergonomii kabiny, lekkiego i proporcjonalnego sterowania, zwrotności i stateczności), pozytywnie wypadły próby drgań samowzbudnych (drgania mają charakter gasnący, szybowiec jest wolny od flatteru) oraz próby hamulców aerodynamicznych. Skuteczność tych ostatnich jest tak duża, że szybowiec pomimo znacznego wzrostu doskonałości, wykonuje lot nurkowy z prędkością VNE (maksymalną dopuszczalną) pod kątem ok. 50st. do poziomu (wymagania przepisu to min. 45o). Jest to wynik naprawdę bardzo dobry.
Korkociąg, chociaż stromy i połączony ze sporą startą wysokości, można zatrzymać natychmiast, a wyprowadzenie z niego jest proste i bezpieczne. Szybowiec nie ma tendencji do pogłębiania podciąganych zakrętów, ślizgu po skrzydle, czy samoczynnego przechodzenia w spiralę lub korkociąg. Pozostaje sterowny i łatwy do utrzymania w położeniu równowagi nawet na minimalnych prędkościach.
Wersja dużej doskonałości przy rozpiętości skrzydeł 20 m, to jedna z kilku możliwych konfiguracji Perkoza. W odróżnieniu od masywnych i zdecydowanie mniej zwrotnych konstrukcji zagranicznych, nasz „dwuster” może być użytkowany przez pilotów o każdym stopniu kwalifikacji lotniczych. Spełni jednocześnie oczekiwania najbardziej wymagających i ambitnych szybowników.
Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do przeprowadzenia i sfinalizowania prób, między innymi:
- Mariuszowi Stajewskiemy, pilotowi doświadczalnemu – za próby w locie,
- Stanisławowi Jarnotowi – przedstawicielowi Nadzoru Lotniczego w Bielsku-Białej – za merytoryczne wsparcie, przychylność i pomoc formalną,
- Kazimierzowi Ducowi – za zabezpieczenie lotów i przygotowanie szybowca do prób,
- Piotrowi Lamersowi – inżynierowi prób, odpowiedzialnemu za osprzęt i rejestrację elektroniczną prób flatterowych,
- Benedyktowi Krupie, Dyrektorowi Aeroklubu ROW Rybnik – za współpracę w zakresie użyczania najlepszego w Polsce samolotu holującego Zlin 526ML,
- Pilotom holującym – kolegom z Aeroklubu ROW Rybnik.
Posty
